تأثیر تورم و نقدینگی بر دارایی های مالی

یک اعتقاد مشترک در بین صاحبنظران اقتصادی و مالی این است که تورم تأثیر زیادی بر ارزش دارایی های مالی دارد. با بیان متفاوت ، می توان رابطه محکمی بین تورم و ارزش دارایی های مالی در بازار مالی جهانی برقرار کرد. با این حال ، تورم هنگامی رخ می دهد که افزایش عمومی در قیمت کالاها و خدمات در طی یک دوره زمانی معین وجود داشته باشد.

افزایش سطح قیمت ممکن است به عوامل اساسی متنوع ، از جمله پول بیش از حد در دست عموم مردم نسبت به عرضه کالاها و خدمات در اقتصاد نسبت داده شود. برعکس ، تورم رخ نمی دهد که افزایش قیمت با کاهش تقاضا برای کالاها و خدمات جبران شود.

دلیل

علل تورم را می توان به سه گروه بندی کرد. این موارد شامل تورم هزینه هزینه ، تورم تقاضا-کشویی و تورم مداوم یا چرخه ای است. تورم هزینه هزینه ناشی از افزایش هزینه ورودی های تولید مانند دستمزد و مواد است. و تمایل به سود بالاتر. این عوامل تمایل به تأثیر کالا در بازار دارند. تورم فشار دستمزد مربوط به موقعیت هایی است که در آن تحریک کارگران برای افزایش دستمزدها و حقوق منجر به پاداش بالاتر می شود. درصد افزایش در هزینه سرمایه انسانی یا نیروی کار به صورت قیمت بالاتر به مصرف کننده نهایی منتقل می شود.

در تورم سود سود ، تولیدکنندگان ممکن است علاقه مند به ثبت سود بالاتر باشند حتی اگر هزینه ورودی های تولید افزایش نیافته باشد. برای این منظور ، آنها قیمت ها را به سمت بالا مرور می کنند. افزایش کلی قیمت توسط تولید کنندگان در یک منطقه جغرافیایی معین ممکن است منجر به تورم شود. در مورد تورم مواد وارداتی ، کاهش ارزش ارز یک کشور به این معنی است که برای تأمین نیازهای مصرف خانوارهای انفرادی و کل جمعیت ، پول بیشتری برای وارد کردن همان مقدار مواد به کشور لازم است. همه چیز برابر است ، تولید کننده افزایش هزینه مواد تولیدی وارداتی را به صورت قیمت بالاتر کالاها و خدمات به مصرف کنندگان منتقل می کند.

بعضی اوقات ، مواد مورد نیاز برای تولید ممکن است در داخل کشور بدست آید. با این حال ، عامل نزدیکی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. یعنی فاصله جغرافیایی بین محل تولید یا کارخانه تولید و مواد اولیه ممکن است به اندازه کافی طولانی باشد تا هزینه حمل و نقل زیاد برای حمل مواد اولیه مورد نیاز به محل تولید را فراخوانی کند. علاوه بر این ، ممکن است قیمت این مواد توسط تأمین کنندگان محلی افزایش یابد تا از افزایش هزینه عملیاتی آنها خارج شود. تولید کنندگان سرانجام افزایش هزینه مواد اولیه محلی را به مصرف کنندگان منتقل می کنند. این روند تورم تورم مواد غیر گزارش شده نامیده می شود.

برخی از اقدامات توسط اقتصاددانان توصیه شده است تا اثرات تورم هزینه هزینه را بر روی کشورهای جهان به حداقل برساند. به عنوان مثال ، تورمی که توسط عوامل هزینه هزینه ایجاد می شود ، می تواند با معرفی سیاست های مربوط به قیمت گذاری ، درآمد و کنترل واردات کاهش یابد. از دیگر سیاست های مهم مداخله پولی و مالی.

تورم تقاضا و اقدامات توصیه شده

افزایش درآمد افراد را به خرید کالاها و خدمات بیشتر تشویق می کند. همه موارد دیگر ثابت نگه داشته می شوند ، تقاضای کل بیش از عرضه در مورد عرضه کل منجر به افزایش قیمت می شود و منجر به تورم می شود. تورمی که در اثر عوامل تقاضا ایجاد می شود می تواند از طریق استراتژی های مدیریت تقاضا یا تکنیک ها ، از جمله معرفی سیاست های محدود مالی و سیاست های پولی ، کنترل شود.

مدافعان سیاست مالی محدود کننده برای کاهش هزینه های دولت و افزایش مالیات از طریق افزایش نرخ مالیات ، تقویت سیستم های جمع آوری مالیات موجود. و گسترش شبکه های مالیاتی موجود.

طبق سیاست های پولی ، دولت از طریق بانک مرکزی اقداماتی را ارائه می دهد که هزینه و تقاضای کل توسط افراد و شرکت ها را به حداقل می رساند. این اقدامات شامل افزایش حداقل نرخ بهره در وام ها و محدود کردن برداشت از حساب های بانکی ، از دیگر ابزارهای استراتژیک سیاست پولی است.

تورم مداوم یا چرخه ای

این مفهوم معتقد است که تورم بی پایان است. و این ، افزایش هزینه یک مؤلفه منجر به افزایش هزینه دیگری می شود. برای نشان دادن ، افزایش دستمزد کارمندان منجر به افزایش هزینه تولید می شود. این اختلاف هزینه در قالب افزایش قیمت کالاها و خدمات به مصرف کنندگان منتقل می شود. کارگرانی که مصرف کننده هستند ، مجدداً برای جبران افزایش قیمت ، دستمزد بالاتر را تحریک می کنند. تولید کنندگان دوباره ، افزایش هزینه تولید را به مصرف کنندگان منتقل می کنند. و این روند ممکن است طی یک دوره طولانی ادامه یابد.

دیدگاه پولدار در مورد تورم

سؤال در مورد تعیین تورم و اینکه آیا ممکن است از سیاست مالی یا پولی برای مقابله با تورم استفاده شود ، اغلب توسط استراتژی های هزینه و تقاضا-پول پاسخ نمی شود. در عوض ، این سؤال اغلب از طریق رویکرد پولی پاسخ می شود. نظریه پولی در مورد قضیه (معادله) ایروینگ فیشر که معمولاً معادله مبادله نامیده می شود ، پیش بینی می شود. معادله به صورت MV = Pt بیان شده است. جایی که M = سهام پول ؛v = سرعت گردش پول ؛P = سطح قیمت متوسط ؛و t = تعداد معاملات در هر دوره.

رویداد اساسی در تجزیه و تحلیل معادله مبادله معامله است. یعنی انتقال کالا و خدمات در ازای پول. معادله نشان می دهد که M x V با ارزش کل هزینه ها در یک دوره زمانی معین برابر است. این امر به این دلیل است که M نشان دهنده سهام پول است و V توضیح می دهد که فرکانس (تعداد دفعات) که پول با آن تمام می شود. P به قیمت یا ارزش هر معامله اشاره دارد. t حجم واقعی معاملات ثبت شده در دوره است. این به معنای m x v است. و P x T متفاوت نیست ؛آنها یکسان هستند: MV کاملاً برابر با Pt است.

در صورت عدم وجود فرضیات ، معادله مبادله اطلاعات محدودی در مورد علل تورم ارائه می دهد. فیشر اذعان می کند که عوامل بیشماری که در مدل ذکر شده است (معادله مبادله) دلایل یکسانی ندارند. به عنوان مثال ، قیمت کالا توسط چندین عامل تعیین می شود ، نه یک عامل واحد. اعتقاد بر این است که قیمت یک عنصر منفعل است.

دیدگاههای پولی یا نظریه پردازان کمیت بر دو فرض پیش بینی می شود: V در دوره های زمانی نسبتاً طولانی ثابت است. دلیل این فرض سرعت به بانک ها و سیستم های پرداخت موجود بستگی دارد که به تدریج به تغییر پاسخ می دهند. T در سطح کار کامل یا نزدیک خواهد بود. و با گذشت زمان ، به تدریج تغییر می کند. فرضیات فوق به معنای V و T ثابت است. و M x 1 = P x 1. یعنی M = P.

نظریه پردازان کمیت این عقیده را دارند که هدف اصلی پول تعیین سطح عمومی قیمت مناسب برای نتیجه گیری معاملات است. افراد موجودات منطقی هستند که به دنبال حداکثر رساندن ابزار خود هستند. و خود پول نمی تواند ابزار را به حداکثر برساند ، مگر اینکه از آن به عنوان واسطه مبادله استفاده شود. بنابراین سودمندی پول در توانایی آن در کمک به افراد به دست آوردن کالا و خدمات است.

پولدار تأیید می کنند که روند (الف) سرعت گردش پول (V) در دراز مدت پایدار است و قابل پیش بینی است.(ب) تعداد معاملات (t) در دراز مدت دارای ارزش است. این ارزش توسط نیروهای اقتصاد تعیین می شود. ج) اقتصاد به سمت اشتغال کامل خود هدایت می شود. و (د) تحقق اشتغال کامل در کوتاه مدت ممکن است تحت تأثیر سفتی و اختلالات اقتصادی باشد. پولیان معتقدند که هر زمان که او فراتر از سطح طبیعی اشتغال خود باشد ، عملکرد دائمی یک اقتصاد به چالش می کشد.

سفت و سخت اقتصادی باعث افزایش عرضه پول در کوتاه مدت می شود و منجر به افزایش اشتغال و افزایش بالاتر از ارزش های طولانی مدت طبیعی آنها به دلیل افزایش سطح تقاضای کل می شود. احتمالاً نرخ بهره اسمی در دوره های عرضه بیش از حد پول کاهش می یابد زیرا افراد ممکن است بخشی از عرضه پول اضافی را در دارایی های مالی سرمایه گذاری کنند. و افزایش تقاضا برای عرضه دارایی های مالی باعث افزایش قیمت آنها می شود. در حالی که منافع (بازده) ارائه شده توسط فروشندگان کاهش می یابد.

تأثیر افزایش عرضه پول در سطح واقعی اشتغال و تولید در دراز مدت بسیار کم یا غیر وجود دارد. با این حال ، این تأثیر در سطح قیمت دارد و منجر به تورم می شود. پولیان از استفاده از سیاست های پولی به عنوان یک ابزار اقتصادی مناسب پشتیبانی نمی کنند. آنها معتقدند که تأثیر سیاست های مالی بر اقتصاد محدود است.

آنها ارائه سیاست هایی را پیشنهاد می کنند که سفتی های اقتصادی کوتاه مدت را از بین می برد یا به حداقل می رساند. این حذف باعث تسریع در مسیر اقتصاد به اشتغال کامل می شود ، به ویژه هنگامی که سفر کامل اشتغال با شوک های خارجی مانند قیمت پایین طلا و کاکائو کاهش یافته است.

دیدگاه کینزی

برخلاف دیدگاههای پولی ، کینزیان معتقدند عواملی مانند تغییرات نرخ بهره باعث می شود سرعت گردش پول (V) بی ثبات باشد. یعنی تغییر در نرخ بهره باعث می شود سرعت گردش پول غیرقابل پیش بینی و متغیر باشد. به عنوان مثال ، همه چیزها ثابت نگه داشته می شوند ، کاهش نرخ بهره باعث می شود افراد از سرمایه گذاری در دارایی های مالی خودداری کنند. مردم علاقه مند به حفظ تعادل پول بزرگتر در نتیجه تأثیر منفی (منفی) حجم پول در گردش هستند.

پول را می توان از چند طریق تعریف کرد. در نتیجه ، کینزی ها معتقدند که پولیان با متغیری که فاقد یک تعریف است ، کنترل اقتصادی را ارائه می دهند. و سرعت آنها غیرقابل پیش بینی است. طرفداران (کینزی ها) معتقدند که تأثیر عرضه پول بر تورم زیاد نیست ، همانطور که ادعا می شود پولیسیان. در حالی که تأثیر سیاست های پولی بر اقتصاد حداقل است.

نقش سیاست پولی در فرایند توسعه حمایتی است. این امر ثبات نرخ بهره ، یک نیاز اساسی برای سرمایه گذاری تولیدی و معنی دار را تضمین می کند. کینزیسم بر سیاست های مالی تأکید می کند که برای رشد اقتصادی بسیار مهم است. با این حال ، یک ازدواج اقتصادی سیاست های مالی و پولی گاهی اوقات برای اقتصاددانان چالش می کند.

دوره های تورمی و ارزش پول

ارزش پول ، در یک اقتصاد مدرن ، به عنوان تابعی از کالاهایی که می تواند خریداری کند بیان شده است. یعنی قدرت خرید پول نسبت به کالاها و خدمات. تفاوت در ارزش پول از طریق اختلاف قیمت مشاهده می شود. به طور کلی ، اقتصاددانان پول را به دو گروه طبقه بندی می کنند: ارزش اسمی پول و ارزش واقعی پول.

ارزش اسمی به مقدار پولی که در هر دوره زمانی معین موجود است اشاره دارد. این ماده در واحد پولی ، بر اساس ارزش چهره اندازه گیری می شود. ارزش واقعی کالاها و خدماتی را که مقدار داده شده پول می تواند در یک دوره معین خریداری کند ، توضیح می دهد. این از نظر قدرت خرید مصرف کنندگان اندازه گیری می شود و در یک سال پایه خاص با حكم قیمت های ثابت بیان می شود. این بدان معنی است که ارزش اسمی توسط شاخص قیمت برای به دست آوردن ارزش واقعی پول کاهش می یابد.

شاخص قیمت و قدرت خرید

از نظر ریاضی ، شاخص قیمت و قدرت خرید به شرح زیر محاسبه می شود:

شاخص قیمت سال جاری = [(قیمت کل سبد سال جاری - قیمت کل سبد سال پایه) ÷ قیمت کل سبد سال) x 100 ٪].

قدرت خرید سال جاری = (قیمت کل سبد سال پایه ÷ قیمت کل سبد سال جاری) x 100 ٪].

تورم و چالش های اقتصادی

قدرت خرید پول در طی دوره های تورم کاهش می یابد. ارزش دارایی های مالی غیر سودمند ، استهلاک کامل را در دوره های تورمی تجربه می کند. تورم اثربخشی پول را به عنوان فروشگاهی از ارزش تضعیف می کند زیرا برای خرید همان محصول به پول بیشتری نیاز است. پول ممکن است در دوره هایی که با بیش از حد از آن در اتحاد جماهیر شوروی سابق ، که اکنون روسیه است ، بین سالهای 1918 و 1922 مشاهده می شود ، مبادله ای باشد. و در اقتصادهای دیگر در سراسر جهان شاهد بود.

علاوه بر این ، سطح قابل قبول نقدینگی و انتخاب محافظت خوب در برابر تورم برای سرمایه گذاران به یک چالش تبدیل می شود. قدرت خرید دارایی های مالی در هنگام تورم کاهش می یابد. بنابراین ، نگه داشتن مداوم وجوه در دارایی های مالی نیاز به جبران کافی در دوره های تورمی دارد. به طور کلی ، دارایی هایی با نقدینگی بسیار کم نرخ بهره بالایی را به خود جلب می کنند.

در مقابل ، دارایی هایی با نقدینگی بسیار بالا نرخ بهره کم را به خود جلب می کنند. افزایش غیر منتظره در نرخ تورم می تواند محافظت از سرمایه گذاران در سرمایه گذاری دارایی های مالی را کاهش دهد. علاوه بر این ، تورم باعث افزایش ریسک پیش فرض بالا می شود. و تحریف در توزیع مجدد ثروت و درآمد. در دوره های تورمی ، وام گیرندگان وام را به ارزهای کم ارزش بازپرداخت می کنند. در حالی که مزایای بازنشستگان تأثیر منفی دارد.

ارزیابی تأثیر نرخ تورم آینده در قراردادهای بلند مدت اغلب دشوار است. این امر بسیاری از افراد را ترغیب می کند تا با هزینه قراردادهای بلند مدت وارد قراردادهای کوتاه مدت شوند. اولی رشد مثبت اقتصادی را تضمین نمی کند. نوسانات مکرر قیمت در دوره های تورم ، اثرات مالی نامطلوب بر تولید کنندگان و فروشندگان کالاها دارد. تأمین اعتبار تجارت برای فروشندگان غیر جذاب است زیرا بدهکاران با قیمت های پایین قدیمی بازپرداخت می کنند. در مواقع تورم ، هزینه (از نظر پول ، تلاش و زمان) بررسی بازار و تحقیقات در مورد قیمت مناسب بسیار زیاد است.

ذینفعان تورم

تورم منجر به پرداخت پایین تر ، از نظر ارزش ، وام گیرندگان به وام دهندگان می شود. دولت ها وام را با پول تورمی بازپرداخت می کنند. این امر آنها را قادر می سازد تا دارندگان اوراق بهادار دولتی و وام موسسات مالی (بانک ها) را در تاریخ بلوغ با سهولت نسبی بازپرداخت کنند. حق بیمه تورم که توسط بانکها در وام ها شارژ می شود ، به آنها اجازه می دهد تا در برابر آنها محافظت شوند. و از تورم بهره مند شوید.

وام دهنده هایی که وام وام مسکن ارائه می دهند از تورم بهره می برند که ارزش خانه های آنها از نرخ تورم به میزان قابل توجهی برخوردار باشد. این وام دهندگان مزایای قابل توجهی را نسبت به افرادی که پس انداز در جوامع ساختمان و سایر ارائه دهندگان وام دارند ، ثبت می کنند. تورم خفیف می تواند رشد اقتصادی را تحریک کند. در دوره ای از افزایش عرضه پول ، افراد برای خرید کالا و خدمات از اضافی استفاده می کنند.

این می تواند منجر به تقاضای بیش از عرضه شود و منجر به تعدیل رو به بالا یا افزایش قیمت ها شود. افزایش قیمت ممکن است تولید کنندگان را به افزایش تولید و عرضه کالا و خدمات ترغیب کند. افزایش تولید به توسعه اقتصادی و رشد کمک می کند.

دارایی های مالی و نقدینگی

به عنوان بخشی از کارکردهای آن ، پول به عنوان یک فروشگاه مایع از ارزش توصیف می شود. این بدان معنی است که یک دارایی مالی می تواند هر زمان که دارنده بخواهد به وسیله پرداخت به راحتی قابل پرداخت تبدیل شود. بنابراین ، نقدینگی تأکید بر توانایی فرد در تبدیل ثروت به پول بدون تأخیر یا از دست دادن ارزش دارد. توضیحات پول به عنوان یک فروشگاه مایع از ارزش به معنای (الف) ارزش سهام پول برای افراد و مشاغل است.(ب) افراد می توانند با اطمینان بالایی پول داشته باشند که ارزش آن در آینده نزدیک و دور پایدار یا حفظ شود و تورم را کنترل کند. ج) پول به عنوان دارایی نقدینگی عمل می کند. پول نقد مایع ترین شکل دارایی های مالی است. و (د) می توان آن را بدون شرایط سخت هزینه کرد. اگر ممکن است در مدت زمان کوتاهی به پول نقد تبدیل شود ، یک دارایی غیر نقدی نیز ممکن است مایع باشد. و بدون ضرر یا مجازات قابل توجه ، که ممکن است به معنای از دست دادن سرمایه ، از دست دادن ارزش چهره باشد. و از دست دادن یا جعل علاقه قابل توجهی.

اشکال دارایی های مالی

در غنا و بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان ، افراد و مشاغل از اشکال مختلف دارایی های مالی استفاده می کنند. مثالها شامل ارز ، حساب جاری ، ارزهای خارجی ، چک های مسافرتی CEDI ، سپرده های مدت زمان انجمن ساختمان ، کارت خدمات ، بارکلایت ، صورتحساب خزانه داری دولت ، پذیرش بانکی ، قبض های تجاری ، گواهینامه های سپرده (CDS) ، سپرده های تماس و زمان ، مقاله تجاری (مقاله تجاری (مقاله تجاری (CDS) ،CP) ، سهام وام ؛و اوراق بهادار با رنگ و زرق و برق ، در میان دیگران. به طور خلاصه ، هر یک از این دارایی های مالی مورد بحث قرار می گیرد تا مشخص شود که آیا این پول است یا خیر. و برای تعیین میزان تبدیل آن به راحتی به پول نقد.

ارز تمام کارکردهای پول را انجام می دهد و پنج مزیت نسبی ذکر شده توسط W. T. Newlyn را برآورده می کند ، از جمله نیاز افراد و نهادهای شرکتی برای تحمل هزینه در نگهداری پول. برای تسهیل تبدیل آن به وسیله پرداخت نباید پول به بازار عرضه شود. نباید (به طور معمول) درآمد کسب کند. یقین پیرامون ارزش مطلق پول باید قابل توجه باشد. و کنترل تورم ، یقین پیرامون ارزش واقعی پول باید زیاد باشد. با این حال ، به دلایل امنیتی آشکار ، افراد تمایلی به نگه داشتن پول در مقادیر زیادی ندارند. آنها ترجیح می دهند آن را در بانک واریز کنند یا آن را به سایر وسایل نقلیه سرمایه گذاری منتقل کنند.

به حساب جاری نیز حساب سپرده بینایی ، حساب تقاضا یا حساب قابل قبول گفته می شود. در سایر حوزه های قضایی مانند ایالات متحده ، آن را یک حساب چک می نامند. استفاده از چک ، انتقال وجوه از حساب شخص به دیگری را تسهیل می کند. این امر پرداخت های مربوط به معاملات و حواله ها را از جمله دیگر کاهش می دهد.

ارزهای خارجی به عنوان مناقصه قانونی در نظر گرفته نمی شوند. آنها باید قبل از گذراندن فروخته شوند. ارزهای قابل تبدیل به راحتی مانند دلار ایالات متحده اکنون در طبقه بندی گسترده پول گنجانده شده است. برخی از موسسات دولتی و خصوصی پرداخت ها را می پذیرند و می پذیرند. و به دلار پس انداز کنید. این نقدینگی خود را در غنا تأیید می کند. و در بسیاری از حوزه های قضایی دیگر از ایالات متحده.

چک های مسافرتی CEDI در فرقه های مختلف توسط GCB Bank (سابق بانک تجاری غنا) برای مسافران داخل کشور صادر می شود. آنها یک مناقصه قانونی نیستند ، اما به طور گسترده توسط افراد و مشاغل در سراسر کشور پذیرفته شده اند. این چک ها کوانتومی از پولی را که ممکن است برای سفرهای تجاری و شخصی در سراسر کشور مورد نیاز باشد ، کاهش می دهد. آنها در مغازه های تعیین شده استفاده می شوند. و هزینه های آنها پیش از بازاریابی است. با این حال ، سپرده های مدت زمان جامعه در غنا قابل قبول نیستند. برای عقب نشینی ، چک باید توسط جامعه ساختمان صادر شود. و قبل از هزینه در یک بانک تعیین شده قرار گرفت.

کارت خدمات در کلیه شعب استاندارد بانکهای منشور در کشور موجود است. این چک را برای هر معامله حداکثر ضمانت می کند. یک سرویس خط پول وجود دارد که پرداخت را تا مبلغ بالاتر تضمین می کند. هر دو می توانند در هر شعبه ای از بانک ها ، رستوران های مشخص و ایستگاه های سوخت استفاده شوند. و خانه های تجاریبر خلاف سایر حوزه های قضایی ، استفاده از اعتبار در غنا در ابتدا محدود و به طور مشروط برای پرداخت پذیرفته شد.

Barclaycard توسط Absa Bank Ghana Limited (سابقاً Barclays Bank Ghana Limited) صادر می شود. توابع بارکلایت مشابه با کارت سرویس است. در این صورت ، پرداخت در مغازه های عضو و ایستگاه های پر کننده را تضمین می کند. و مشاغلاین کارت در ابتدا محدود شده و به طور مشروط برای پرداخت پذیرفته شده بود.

صورتحساب خزانه داری دولت ابزارهای مالی با ویژگی نقدینگی بالا است. یک بازار ثانویه فعال برای خرید و فروش صورتحساب های موجود وجود دارد. آنها در بازار تخفیف معامله می شوند. یک دارنده می تواند بدون از دست دادن قابل توجه سرمایه یا درآمد ، آن را دوباره از بین ببرد. یک لایحه خزانه داری باید قبل از هزینه فروخته شود. به همین دلیل ، آن را به عنوان یک جانشین پول یا شبه پول توصیف می کند.

پذیرش های بانکی صورتحساب هایی است که توسط بنگاه ها صادر می شود. آنها در یک بازار ثانویه موجود دوباره جمع می شوند. صورتحساب ها به سه طبقه بندی می شوند: صورتحساب واجد شرایط ، صورتحساب های واجد شرایط و قبض های تجاری. صورتحساب واجد شرایط توسط بانک مرکزی قابل قبول یا تضمین شده است. صورتحساب های غیر واجد شرایط نه توسط بانک مرکزی پذیرفته نمی شوند و نه تصویب می شوند. و صورتحساب های تجاری پذیرش یک بانک را حمل نمی کند. آنها کمترین امنیت را دارند و بنابراین بالاترین عملکرد را می دهند. بازار ثانویه لوایح تجاری فعال نیست ، مگر در مورد صورتحساب تجارت خوب. یعنی قبض های صادر شده توسط Blue Chip یا شرکت های بسیار معتبر.

تماس و سپرده های زمانی صندوق های عمده فروشی با پاکسازی بانک ها ، خانه های پذیرش و ایجاد جوامع از افراد و مشاغل پذیرفته می شود. مدت سپرده های تماس از یک شبه تا هفت (7) روز متفاوت است. با این حال ، سپرده های زمانی بین سه (3) و دوازده (12) ماه متغیر است. یا بیشتر. اینها علاقه دارند ، اما هیچ بازار ثانویه برای پول در تماس و اعلامیه های کوتاه وجود ندارد.

گواهینامه های سپرده (CD) به سپرده گذاران علیه سپرده های بزرگ صادر می شود. و برای دوره های خاص در نظر گرفته شده است. آنها نرخ بهره ثابت را جذب می کنند. آنها قابل مذاکره هستند. و دارای یک بازار ثانویه فعال موجود است ، هرچند که آنها به همان روشی که سپرده های تماس و زمان کار می کنند ، فعالیت می کنند. سی دی ها مایع تر از زمان یا سپرده تماس هستند.

مقاله تجاری (CP) یک ابزار مالی کوتاه مدت است که شامل سفته های ناامن با بلوغ ثابت از 7 روز تا 3 ماه است. صادر شده به صورت حامل و بر اساس تخفیف. مقاله تجاری نوعی اوراق بهادار است. یعنی به بنگاهها کمک می کند تا بودجه خود را بین خود جمع کنند. بانک ها به عنوان مدیر شماره CP عمل می کنند. مشاوره در مورد شرکت های صادر کننده ، اما به عنوان واسطه برای آنها عمل نکنید. این بدان معناست که بانک ها با احتکار و فروش اوراق بهادار مشتریان خود بدون وام دادن به آنها ، وجوهی را برای مشتریان جمع می کنند. یک بازار اصلی برای مسئله CP و یک بازار ثانویه برای تجارت در آنها وجود دارد.

صورتحساب های دیگر مانند صورتحساب معدنی ، صورتحساب کاکائو. و لوایح بانک غنا ، در میان دیگران ، مانند صورتحساب خزانه داری اداره می شود.

اوراق بهادار طلای سهام دولت است. و از مدت طولانی مدت است. این اوراق بهادار حداقل ریسک را در رابطه با پرداخت منظم بهره در تاریخ موعد مقرر دارند. و بازخرید سهام در بلوغ. گیلت ها ، همانطور که این اوراق بهادار به سادگی خوانده می شوند ، فقط در صورت نزدیک شدن به بلوغ ، به عنوان مایع طبقه بندی می شوند. آنها به طور کلی به عنوان دارایی های غیر پولی در نظر گرفته می شوند زیرا بلوغ آنها طولانی است. در حالی که دیگران بدون تاریخ هستند.

سهام وام نیز اوراق قرضه یا بدهی نامیده می شود. آنها وام هایی هستند که سرمایه شرکت های صدور را افزایش می دهد. آنها به طور کلی توسط بنگاه های معتبر صادر می شوند. دارندگان سهام وام طلبکاران شرکتهای صادر کننده هستند. سهام وام پیش از انواع سهام برای پرداخت و علاقه به آنها رتبه بندی می شود. بهره ناشی از سهام وام ثابت است ، معمولاً کمی پایین تر از سهام ترجیحی. آنها در Par قابل بازخرید هستند. با این حال ، ما می توانستیم سهام وام غیر قابل قبول داشته باشیم. بنابراین ، مانند طلاکاری ها ، سهام وام فقط در هنگام نزدیک شدن به بلوغ به عنوان مایع طبقه بندی می شوند. سهام قابل قبول را می توان در بورس سهام معامله کرد.

پیش بینی می شود سهام شرکت پس گرفته شود و مشارکت سرمایه در یک شرکت را نشان دهد. فرض بر این است که شرکت ها وجود همیشگی دارند. برای این منظور ، سهام شرکت به عنوان بدهی های دائمی در نظر گرفته می شود. مانند سهام ، کارکردهای بورس اوراق بهادار اجازه می دهد تا مالکیت سهام از یک شخص به شخص دیگری منتقل شود. ارزش سهام ارزش آن در حقوق خودشان قابل تبدیل به پول نقد نیست. بنابراین ، آنها دارایی های غیر پولی هستند.

نقدینگی و پول در یک اقتصاد مدرن

در غنا ، برخی از دارایی های مالی بسیار مایع شناخته می شوند. با این حال ، فقط یادداشت های بانکی غنی ، سکه ها و سپرده های بینایی به عنوان پول نقد طبقه بندی می شوند. بنابراین ، اصول اساسی پول در یک اقتصاد مدرن موضوع درجه ای است. بنابراین ، نقدینگی میزان پول دارایی های مالی است.

بعضی اوقات ، خط تقسیم بین پول و شبه پول تمایل به تار شدن دارد زیرا پول چهار کارکرد را انجام می دهد ، نه یک. این کارکردها می توانند در درجات مختلف توسط دارایی های مختلف مالی انجام شوند ، اما آنها باید همراه با مزایای نسبی برای انتقال به یک شی ، کیفیت قدرت خرید عمومی باشند.

تعریف فنی پول

تعریف فنی پول شامل استفاده از سنگدانه های پولی در این فرآیند است. سنگدانه های پولی مربوط به آمار رسمی است که برای طبقه بندی حجم پول در اقتصاد استفاده می شود. به طور کلی ، دارایی های مالی ممکن است تحت هر یک از جمع های پولی زیر طبقه بندی شوند: M0 ، M1 ، M2 ، M3 ؛و غیره

M0 به عنوان پایگاه گسترده پولی ، از جمله ارز در گردش ، تا پول تعریف شده است. و سپرده های عملیاتی بانکداران با بانک مرکزی. تا زمانی که پول توسط یک بانک در محل خود نگهداری شود تا نیازهای روزانه پول نقد را برآورده کند. اقدامات پولی از یک کشور به کشور دیگر متفاوت است. با این حال ، مصالح پولی زیر معمولاً توسط غنا منتشر می شود:

M1 به عنوان یک کل پولی توسط بانک غنا به عنوان عرضه پول یا پول باریک توصیف می شود. این شامل ارز با مردم است. یعنی ارز خارج از سیستم بانکی ؛و سپرده های تقاضاتعریف M1 شامل سپرده های زمانی در کنیا است. و در بسیاری از حوزه های قضایی اقتصادی دیگر.

M2 توسط بانک غنا به عنوان کل نقدینگی یا پول گسترده گفته می شود. این شامل M1 به علاوه شبه پول است که شامل سپرده پس انداز ، سپرده های زمانی است. و گواهی سپرده با بانکهای پول سپرده (DMBS).

M2+ تعریف گسترده تری از پول است. این شامل M2 به علاوه ارز خارجی است. ارز خارجی توسط (+) مشخص می شود.

به طور کلی ، غنا از M1 ، M2 و M2+ برای هدف قرار دادن اهداف کلان اقتصادی خود استفاده می کند. اقتصاد غنا در سالهای اخیر شاهد افزایش چشمگیر تورم بوده است (از 15. 7 ٪ در فوریه 2022 به 19. 4 ٪ در مارس 2022). نرخ تورم ثبت شده در مارس 2022 (19. 4 ٪) از آگوست 2009 بالاترین حد باقی مانده است. مقدار قابل توجهی از پول در گردش در اقتصاد غنا خارج از سیستم بانکی است.

با این حال ، میزان پول در گردش از طریق دستگاه های تلفن همراه مانند معاملات پول موبایل در سالهای اخیر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. به عنوان مثال ، آمار منتشر شده توسط PWC در بررسی بانکی خود در سال 2016 که در سال 2014 نشان داد ، حدود 140 میلیون جلد معاملات پول موبایل در غنا ثبت شد. از نظر پولی ، این معاملات در طی دوره به حدود 17 میلیارد پوند ترجمه شده است.

در طول سال 2015 ، حجم معاملات پول موبایل بیش از 250 میلیون با ارزش پولی مربوطه در حدود 36 میلیارد GH بود. از نظر درصد ، ما در حدود 78. 57 ٪ افزایش ((250 میلیون - 140 میلیون)) 100 ٪ = 78. 5714 ٪) در حجم معاملات بین سال های 2014 تا 2015 مشاهده کردیم. 36 میلیارد GH - 17 میلیارد GH) ÷ 17 میلیارد GH) 100 ٪ = 111. 7647 ٪).

محاسبات فوق رشد (111. 77 ٪) در ارزش پولی معاملات پول موبایل بین سال های 2014 و 2015 از رشد (78. 57 ٪) در حجم معاملات پول موبایل در مدت مشابه فراتر رفته است. کاملاً قابل توجه ، داده های منتشر شده توسط IMARC (2022) نشان داد که ارزش کل معاملات پول موبایل در اقتصاد غنا در سال 2021 معادل 92 میلیارد دلار آمریکا بود.

شاید ، انعطاف پذیری در ثبت حساب های پول تلفن همراه و پردازش پرداخت پول تلفن همراه همچنان عامل اصلی کمک به حمایت بالای معاملات پول موبایل در کشور باشد. و در بسیاری از اقتصادهای دیگر که این خدمات مالی دیجیتال در دسترس است. پول موبایل به طور قابل توجهی در کاهش تمایل افراد به حفظ پول در خانه های خود نقش داشته است. اکنون ، مقدار قابل توجهی از پول در خارج از بانک می تواند از طریق فعالیت ارائه دهندگان خدمات پول تلفن همراه در سیستم بانکی حساب شود. یا صادرکنندگان پول الکترونیکی.

مسلماً ، معاملات پول موبایل برای ماندن آمده است. بانکهای اصلی باید چالش و روشهای استراتژیک دستگاه را برای ترکیب مؤثر آنها در عملیات خود مهار کنند. تلاش برای اقتصاد بدون پول نیاز به تقویت سیستم پول موبایل دارد. در حالی که سایر گزینه های کارآمد و مؤثر برای تکمیل و پایداری سیستم پول موبایل در نظر گرفته شده است.

تلاش های مشترک بانک غنا (BoG) و سازمان ملی ارتباطات (NCA) در حصول اطمینان از اجرای موفقیت آمیز سیستم پول الکترونیکی (پول الکترونیکی) در غنا قابل ستایش است. BoG موظف است فعالیت های اپراتورهای پول تلفن همراه به نام صادرکنندگان پول الکترونیکی را از طریق قوانین مالی مختلف مانند قانون بانک غنا در سال 2002، قانون 612، بخش 4، بخش های فرعی 1(d) و (e) تنظیم کند. قانون سیستم های پرداخت 2003، قانون 662; و قانون بانکداری سال 2004، قانون 673، بخش 51، بخش A(3). این قوانین قدرتی را که به بانک غنا برای نظارت و ترویج پرداخت ها از طریق رسانه های الکترونیکی و سایر رسانه ها واگذار شده است، بیان می کند. سیستم های انتقال، تسویه و تسویه وجوه را در حوزه قضایی خود تنظیم می کند.

برخی از اقتصادهای قاره آفریقا از طریق تراکنش های پولی موبایلی گام های مهمی در توسعه سیستم های بدون نقد خود برداشته اند. از این میان می توان به کنیا و نیجریه اشاره کرد. دولت کنیا سرمایه گذاری گسترده در زیرساخت های مخابراتی و آموزش کارگزاران را تشویق کرده است. و ایجاد آگاهی، از جمله.

علاوه بر این، دولت نیجریه یک رویکرد حمایت گرایانه را برای جلوگیری از موج پولشویی احتمالی در تراکنش های پول تلفن همراه اتخاذ کرده است. مدل‌ها و استراتژی‌های پیاده‌سازی که به داستان‌های موفقیت کنیا و نیجریه در تراکنش‌های پول موبایلی در دوره‌های قبل و اخیر ختم شده‌اند، شایسته تطبیق و پیاده‌سازی در غنا هستند.

دارایی‌های غیر پولی و مجموع‌های پولی غنا

غنا دارای حدود شانزده (16) دارایی مالی است. با این حال، تنها سه مجموع پولی (M1، M2 و M2+) وجود دارد که به‌عنوان معیارهایی برای محاسبه مؤثر جریان پول در اقتصاد عمل می‌کنند. برخی از کارشناسان پولی بر این باورند که مجموع‌های موجود باید برای محاسبه شبه پولی که در تعریف گنجانده نشده است، گسترش یابد. نمونه هایی از دارایی های غیر پولی شامل سهام، اوراق قرضه و سهام است. ارز نگهداری شده در صندوق های بانک مرکزی؛حساب های خزانه داری یا دولتی؛حساب های نگهداری شده توسط بانک مرکزی؛حساب های غیرفعال؛و تسهیلات اعتباری استفاده نشدهدارایی های غیر پولی در هیچ یک از مجموعات پولی لحاظ نمی شود.

ارز نگهداری شده در صندوق های بانک مرکزی بخشی از عرضه پول نیست. بر مخارج بانک ها تاثیری ندارد. بنابراین تاثیری بر سطح تورم ندارد. این پول تنها زمانی تبدیل به پول می شود که از اداره صدور (خزانه) به سیستم بانکی، از جمله اداره بانکداری بانک غنا، برای پرداخت به عموم مردم منتقل شود.

حسابهای خزانه داری یا دولت مانند نقدی در طاق ها بر میزان تورم در کشور تأثیر نمی گذارد. بنابراین ، ضروری است که این حساب ها از کل ارقام سپرده تقاضا حذف شوند. این حساب ها پول خارج شده از گردش خون را دارند. هزینه های دولت به تعادل برجسته آن وابسته نیست ، بلکه به سیاست ، از جمله تصویب پارلمان یا کابینه است.

گاهی اوقات ، رفتار اقتصاد بر تصمیمات هزینه دولت تأثیر می گذارد. بر خلاف بانک های تجاری ، بانک مرکزی برای و به نمایندگی از دولت فعالیت می کند. بنابراین ، حساب های بانک مرکزی حساب های دولتی است. در نتیجه ، پول های نگهدارنده در این حساب ها باید هنگام تعیین سپرده های کل تقاضای نادیده گرفته شوند.

اصطلاح حساب های خفته برای توصیف حساب های غیرفعال استفاده می شود. اینها حسابهایی هستند که برای مدت زمان نسبتاً طولانی توسط سپرده گذار یا سپرده گذاران "بدون مراقبت" باقی مانده اند. به طور معمول ، تعادل در حسابهای خفته بسته و به حساب تعلیق منتقل می شود تا بر عرضه پول تأثیر نگذارد.

به همین دلیل ، مانده حساب های خفته در هیچ یک از مصالح پولی گنجانده نشده است. به همین ترتیب ، تسهیلات اعتباری بلااستفاده به عنوان بخشی از وسایل پرداخت در نظر گرفته نمی شود. اضافه برداشت ها منجر به ایجاد یک خط اعتباری اتوماتیک می شود. عرضه پول فقط در صورت صرف مصرف مصرف کنندگان افزایش می یابد. بخش بلااستفاده از تسهیلات اعتباری باید از محاسبه عرضه پول حذف شود.

دلایل چندین تعریف پول

وجود چندین تعریف برای پول ناشی از استفاده از آن برای اهداف مختلف است. اول ، دولت ها تأمین پول را کنترل می کنند زیرا به طور گسترده ای اظهار می شود که رشد بورس در اشتغال ، سرمایه گذاری ، تورم ، تولید تأثیر دارد. و مانده پرداخت

با این وجود ، برای تحقق هر هدف ، یک اقدام پولی خاص لازم است. به عنوان مثال ، اگر به دنبال مهار تورم باشد ، دولت به تعریف باریک نیاز دارد. در حالی که اگر قصد تخمین رشد درآمد ملی باشد ، هر یک از تعاریف گسترده تر لازم است.

دوم ، در حالی که سیستم اقتصادی غنا با سرعت بیشتری در حال توسعه است ، سیستم مالی وی با سرعت ثابت در حال توسعه است. این منجر به حداقل وجوه در دسترس برای تأمین مقادیر مورد انتظار برای فعالیت های اقتصادی می شود. برای رفع این مشکل ، از انواع پول های جانشین (یا جایگزین های پول) در اقتصاد استفاده می شود. استفاده از پول های جانشین توسط بانکها ، شرکت ها و افراد ممکن است کنترل یک جمع پولی خاص را در تلاش برای برقراری روابط آماری در یک جمع پولی برای یک کارشناس دشوار کند.

سوم ، مقامات مسئول سیاست های پولی علاقه مند به استفاده از روشی هستند که می تواند قدرت خرید و تقاضای بخش خصوصی را اندازه گیری کند. با این حال ، انتخاب "بهترین" به دلیل تفاوت در نظر ، به یک چالش تبدیل شده است. استدلال می شود که هیچ اقدامات آماری نمی تواند به طور مؤثر سهام پول را خلاصه کند. و مبنای منحصر به فرد و صحیح کنترل روابط پیچیده در بین رشد عرضه پول ، قیمت ها و درآمد اسمی را فراهم می کند.

سرانجام ، تمایل به خرج و صرفه جویی در زیرین تقاضا برای پول. به طور کلی ، تمایل یک فرد هر از گاهی تغییر می کند. و این نشان دهنده تغییرات مربوط به ترکیب سهام پول است.

نتیجه

دوره های افزایش سطح تورمی در یک اقتصاد حاکی از افزایش مداوم قیمت کالاها و خدمات است. و کاهش مربوط به قدرت خرید ارز اقتصاد. کل بدهی خارجی غنا در فوریه 2021 24. 8 میلیارد دلار تخمین زده شد. که بیش از کل بدهی های خارجی (24. 6 میلیارد دلار) در مارس 2021 ثبت شده است.

با این حال ، هنگامی که دولت ها مجبور به تعهدات بدهی خارجی در طی دوره های تورم هستند ، می توان یک تصویر مالی تاریک رنگ آمیزی و ثبت کرد. از آنجا که برای تسویه حساب همان بدهی خارجی معوق ، ارز محلی بیشتری لازم است. برای نشان دادن ، فرض کنید کل بدهی خارجی غنا که برای بازپرداخت در آوریل 2022 به دلیل بازپرداخت در آوریل 2022 24. 6 میلیارد دلار است.

علاوه بر این ، فرض کنید نرخ ارز در ابتدای آوریل 2022 7. 1086 ¢ GH به 1. 00 دلار آمریکا است. اگر نرخ ارز در تاریخ موعد یکسان باشد ، کل بازپرداخت بدهی غنا از نظر CEDI 174. 87 میلیارد پوند (GH 7. 1086 x x 24. 6 میلیارد دلار = 174. 87156 میلیارد GH) خواهد بود. با این حال ، اگر نرخ ارز در تاریخ سررسید تغییر کند ، می گوید ، 7. 5000 پوند به 1. 00 دلار آمریکا ، اقتصاد به 184. 5 میلیارد GH نیاز دارد (7. 5000 ¢ x 24. 6 میلیارد دلار = 184. 5 میلیارد GH) برای حل و فصل همان بدهی برجسته24. 6 میلیارد دلار آمریکا. دلالت بر این است که تورم می تواند کشور را وادار کند تا 9. 63 میلیارد پوند اضافی (184. 5 میلیارد GH - 174. 87 میلیارد GH) در تسویه بدهی بپردازد.

برای کاهش چنین مشکلات مالی ، برای مدیران اقتصاد ضروری است که اقدامات استراتژیک لازم را برای اطمینان از استحکام اقتصادی انجام دهند. که پتانسیل شدیدی برای اوج در نظم و انضباط مالی قوی و نتایج اقتصادی مطلوب ، از جمله توسعه و رشد شتاب دارد. با توجه به ارزش بالای بدهی خارجی غنا ، مباشرین ملی نمی توانند از نیازهای ارزشمند به کنترل مداوم تورمی در اقتصاد برای جلوگیری از موج بالقوه ، چشم پوشی کنند.

Ebenezer رئیس تحقیقات ، رسانه ها ، اطلاعات تجاری و رفتار بازار است ،

انجمن بانکهای غنا (GAB) و جین کاریکاری مدیر است ،